De titel van dit artikel zal niet voor iedereen meteen duidelijk zijn. Er staat Thessaloniki inhet Grieks. Aan het eind van onze Griekse wandelvakantie in mei 2019 brachten we de laatste middag van onze vakantie in deze havenstad door. Aangezien het mooi weer was,besloten we de bijna 6 km lange boulevard af te lopen. Een prettige wandeling langs de vele horeca gelegenheden. Opvallend waren de vele elektrische steppen die door bezoekers werden gehuurd om de boulevard op en neer te gaan.

 

Toen we bij een horeca gelegenheid gele lissen zagen staan en een aantal bezoekersgeïnteresseerd in het water zagen kijken, kon ik het natuurlijk niet laten om te kijken wat daar te zien was. Tussen het terras en de weg bleken zich een aantal vijvers van ongeveer 10 bij 25 meter te bevinden. De vijvers waren via uit betonnen balken bestaande loopbruggen, waar het water tussendoor stroomde goed te bekijken. In de vijvers bloeiden roze waterlelies en de oevers waren begroeid met riet.

 

De meeste mensen stonden te kijken naar de in de vijvers aanwezige schildpadden. Ik ging echter meteen op zoek naar eventuele vissen en die zag ik meteen zwemmen. In het water zwommen grote groepen bruine visjes die ik al snel kon determineren als oostelijke muskietenvisjes (Gambusia holbrooki). De vrouwtjes van deze levendbarende tandkarper waren duidelijk forser dan de mannetjes en ook te herkennen aan de donkere drachtigheidsvlek op de achterkant van het lichaam. Het muskietenvisje is oorspronkelijk in Europa uitgezet als bestrijder van malaria verspreidend insecten, maar is tegenwoordig bijna overal in Zuid-Europa te vinden. Ze worden mede verantwoordelijk gehouden voor het bijna verdwijnen van een aantal inheemse vissen en amfibieën. Het is dus eigenlijk slecht nieuws dat deze invasieve soort hier ook aanwezig was. Overigens vermoeden sommige wetenschappers dat door de opwarming van de aarde het muskietenvisje telkens verder naar het noorden op kan rukken.

 

Als liefhebber van levendbarende tandkarpers vond ik het echter wel interessant om dit visje hier te zien. Het waren hele scholen met levendige vissen. De actieve mannetjes besteedden veel energie aan pogingen om de vrouwtjes te bevruchten. Een leuk gezicht. Bij het oostelijk muskietenvisje (G. holbrooki) komen ook zwartgevlekte mannetjes voor. Dit kenmerk wordt gestimuleerd door een lagere temperatuur. Hoewel ik waarschijnlijk meer dan honderd mannetjes heb zien zwemmen, zag ik geen enkel zwartgevlekt mannetje.

 

Daarna heb ik nog een tijdje naar de schildpadden zitten kijken. Volgens mij waren drie soorten aanwezig. Natuurlijk de bekende roodwangschildpad en daarnaast een soort die naar mijn idee een geelbuik- of geelwangschildpad was. Toen ik dit uitzocht las ik dat er ook veel hybriden tussen deze soorten zijn. Net als het muskietenvisje zijn deze soorten afkomstig uit noord Amerika en als gedumpte huisdieren op veel plaatsen terecht zijn gekomen. Aangezien ze op allerlei plaatsen kunnen overleven, is het tegenwoordig verboden om deze schildpadden te verkopen. In de vijvers zag ik ook een kleine schildpad van zo’n 5 cm zwemmen. Waarschijnlijk een daar geboren exemplaar. De derde soort kon ik niet goed determineren, daarvoor heb ik te weinig verstand van waterschildpadden. Mogelijk kan iemand anders de soort op basis van de bijgevoegde foto herkennen.