Het blad wordt in het begin gemaakt door ingekomen stukken op het juiste formaat te knippen en daarna als boekje in elkaar te plakken. Nadat de computer betaalbaarder is geworden, wordt alles anders. De ingekomen stukken worden overgetypt, later worden door meerdere schrijvers ook de tekst op floppy aangeleverd. Dit maakt de taak van de redacteur leuker maar ook tijdrovender. Er kan meer geschaafd worden aan de tekst en het hele boekje wordt in hetzelfde lettertype afgedrukt hetgeen de leesbaarheid vergroot en het boekje een veel uniformer uitstraling geeft. Het boekje wordt verluchtigd met tekeningetjes. Ruud Wildekamp, bekend van de Killy-club, heeft tekeningen gemaakt van vele levendbarenden. Deze mogen in ons boekje worden gebruikt.
De digitale mogelijkheden worden steeds groter waardoor deze tekeningen gescand kunnen worden. De plaatjes kunnen dan vergroot of verkleind worden waardoor ze gemakkelijk te hanteren zijn. Weer later komt de roep om foto’s, liefst in kleur, om in het blad te zetten. Er bestaan nog relatief weinig foto’s van levendbarende temeer omdat er telkens nieuwe soorten ingevoerd worden en zelfs nog niet beschreven soorten ons land bereiken. Binnen onze vereniging ontwikkelt Juan Carlos Merino zich tot een goede aquariumfotograaf die na enkele jaren daarmee zelfs een prijs wint. In eerste instantie worden de foto’s afgedrukt en in het boekje geplakt. Het gebruik van kleurenkopieën, die als blad in het boek opgenomen kunnen worden, blijkt aanvankelijk geen optie omdat de foto’s daardoor teveel kwaliteit verliezen. Maar in de laatste boekjes hoeft het tijdrovende inplakken van foto’s dan eindelijk niet meer te gebeuren. Het boekje is nu volwassen geworden. Intussen is ook het omslag enkele malen van ontwerp veranderd. Stond er eerst op de omslag een gup, later is daar een levendbarende voor in de plaats gekomen.